Trasa prowadzi z położonej na progu Pogórza Karpackiego Bochni (stacja PKP) na południe, poprzez całą przestrzeń Pogórza Wiśnickiego, prezentując osobliwości przyrodnicze i kulturowe tej części Pogórza, a zarazem Wiśnicko – Lipnickiego Parku Krajobrazowego.
Miejsca i obiekty turystycznie atrakcyjne, rys krajoznawczy szlaku:
Bochnia: Kopalnia Soli (sanatorium, turystyczna trasa zwiedzania), układ urbanistyczny średniowiecznego miasta, bazylika św. Mikołaja, Muzeum im. St. Fischera.
Wiśnicko – Lipnicki Park Krajobrazowy: „szlak węgierski”, fragmenty historycznego szlaku drogowego na Węgry - zespół urbanistyczny Nowego Wiśnicza, zamek Kmitów i Lubomirskich – Muzeum, rezerwat przyrody „Kamień Grzyb”, pomnik przyrody „Kamienie Brodzińskiego”, zabytkowy kościół i spichlerz w Rajbrocie, pogórskie krajobrazy.
Bochnia – miasto powiatowe leżące na brzegu Kotliny Sandomierskiej i Pogórza Karpackiego. Dzieje Bochni są ściśle związane z kopalnictwem soli prowadzonym tu na skalę przemysłową od XIII w. Miasto zostało założone w 1253 r. przez Bolesława Wstydliwego. Okres świetności przeżywało miasto za czasów króla Kazimierza Wielkiego, który uczynił z Bochni ważny ośrodek kopalnictwa soli i jedno z większych miast Małopolski. Wraz z kończącą się eksploatacją złóż soli rozwijać się zaczęła inna funkcja kopalni, jaką jest lecznictwo i turystyka. W Kopalni Soli powstało sanatorium alergologiczne, a ciąg podziemnych wyrobisk udostępniony został dla turystycznego poznania.

Bochnia - szyb Sutoris kopalni soli
Centralny szyb Kopalni Soli znajduje się blisko Rynku, gdzie zwracają uwagę późnobarokowe kamieniczki oraz kamienny pomnik króla Kazimierza Wielkiego, dobroczyńcy miasta.

Bochnia - pomnik Kazimierza Wielkiego
We wschodniej pierzei rynku wznosi się okazały budynek Muzeum, dawniej dominikańskiego klasztoru (XVII w.) z ciekawymi zbiorami malarstwa i sztuki ludowej regionu. Unikalne zbiory warte są poznania w trakcie niniejszej wędrówki. Świadkiem chwalebnych czasów Bochni jest gotycka w założeniach bazylika św. Mikołaja, oprócz cennych fresków, rzeźb i obrazów szczyci się cudownym, koronowanym obrazem Matki Bożej. Matka Boska Bocheńska, ma bowiem w Bochni swoje sanktuarium.

Bochnia - bazylika św. Mikołaja
Obok bazyliki wznosi się replika dzwonnicy z połowy XVI w. spalonej w 1987 r. Jako cenny przykład budownictwa drewnianego włączona została do Szlaku Architektury Drewnianej.
Pokonawszy próg Pogórza Karpackiego szlak przechodzi obok Lasu Kopalińskiego, największego kompleksu leśnego Wiśnicko-Lipnickiego Parku Krajobrazowego, w tym rejonie właśnie się zaczynającego.

Bochnia - Kurów - Las Kopaliński
W Kopalinach znajduje się widoczny ze szlaku zespół pałacowy Macudzińskich z lat 30-tych XX w. (byli właścicielami pałacu do 1945 r.). Pałac jest budowlą murowaną, piętrową z basztą organicznie związaną z korpusem budowli. Baszta ma cechy pseudogotyckie, jest dwupiętrowa, na planie kwadratu, ale o zaokrąglonych narożnikach. Przy południowej ścianie mieści się przeszklona galeria wsparta na półkolistych arkadach. W północno-wschodnim narożniku pałacu znajduje się wieżyczka nakryta dachem typu namiotowego. Kolejnym obiektem krajoznawczym na szlaku jest położona nieopodal asfaltowej drogi i szlaku zarazem kamienna kolumna zwieńczona krzyżem, jedna z tzw. „kolumn lotników”. Wzniesiona została w 1654 r., na ogzymsowanym, czworobocznym cokole znajduje się sugestywna płaskorzeźba kościotrupa, kolumnę wzniósł burgrabia zamku wiśnickiego, Jan Drozdowski.

Olchawa - kolumna krzyża
Z Kopalin szlak kieruje się w stronę widocznego na południowo-wschodnim horyzoncie okazałego zamku wzniesionego przez Kmitów w XIV w., rozbudowywanego i ostatecznie ukształtowanego w warowną rezydencję przez Lubomirskich w XVII w.

Nowy Wiśnicz - widok na zamek
Pogrążający się w ruinę od 1831 r. zamek zaczął ponownie odzyskiwać swą świetność po II-giej wojnie światowej. Prowadzona przez kilka dziesięcioleci restauracja zamku przywróciła mu niegdysiejsze walory. Zamek stanowi Oddział Muzeum Okręgowego w Nowym Sączu i jest udostępniony do zwiedzania.
Leżące u stóp zamku miasteczko Nowy Wiśnicz, założył w roku 1616 Stanisław Lubomirski.

Nowy Wiśnicz - Koryznówka
Miasto zachowało do obecnych czasów swój układ urbanistyczny i szereg budowli, których projektantem był włoski architekt Maciej Trapola.

Nowy Wiśnicz - kamieniczka Macieja Trapoli
Miasto Nowy Wiśnicz oprócz zamku słynie ze swoich pomników i muzeów i atmosfery miasta artystów.

Nowy Wiśnicz - brama wjazdowa do zamku

Nowy Wiśnicz - bastion z kartuszem herbowym w murach zamku

Nowy Wiśnicz - kościół parafialny

Nowy Wiśnicz - pomnik Juliusza Kossaka

Nowy Wiśnicz - popiersie J. Matejki przy dworku Koryznówka

Nowy Wiśnicz - Ratusz

Nowy Wiśnicz - św. Niepomucen przy drodze do zamku
Szlak turystyczny prowadzi z zamku na południe, doliną potoku Leksandrówki, a popod wzgórzem, na którym wznoszą się zabudowania byłego klasztoru karmelitów wzniesionego przez Stanisława Lubomirskiego w latach 1622 –35. Pod koniec XIX w. klasztor zamieniony został na więzienie i tę funkcję pełni do dziś. W sąsiadującej z Nowym Wiśniczem wiosce Leksandrowa znajduje się kąpielisko, czynne jest ono w sezonie letnim. Szlak z doliny kieruje się w kierunku dominującego w krajobrazie zalesionego wzgórza Bukowiec (420 m), pod jego szczytem znajduje się przyrodnicza osobliwość jaką jest „Kamień Grzyb”. Wraz z otaczającym go płatem lasu bukowego stanowi rezerwat przyrody nieożywionej.

Kamień Grzyb fot. J. Paprota
Skalny grzyb stoi na brzegu erozyjnego obniżenia, na jego trzonie o wysokości 1, 4 m spoczywa potężna warstwa drobnoziarnistego piaskowca o miąższości około 2, 5 m i obwodzie 24 m. Obok grzyba spoczywa skalny obelisk będący odłamanym fragmentem czapy grzyba. Tajemnicze napisy wyryte na ostańcu są datami (z XVIII wieku) i inicjałami braci zakonnych, którzy upamiętniali w ten sposób swój pobyt w czasie wycieczek z pobliskiego klasztoru. „Kamień Grzyb” na Bukowcu jest najładniejszym ze wszystkich skalnych grzybów występujących w Karpatach.
Z Bukowca dalsza trasa szlaku prowadzi wierzchowinowym obszarem wzgórza Osiczyna, a następnie górnym odcinkiem zlewni Potoku Górzańskiego.

Widok na Beskid Wyspowy
Od południa wznosi się wzgórze Paprotna (436 m), jedno z najciekawszych miejsc na szlaku. Obszar wzgórz ciągnących się stąd na południe i południowy-wschód, to południowe krańce Pogórza Wiśnickiego, za nimi widoczne są już wzniesienia Beskidu Wyspowego.
Północnym zboczem Paprotnej przebiega droga krajowa nr 966, w najwyższym jej punkcie zlokalizowany jest Zajazd „Pod Kamieniem” – hotel, restauracja, parking.

Kompleks hotelowo-gastronomiczny "Pod Kamieniem"
Szlak prowadzi na szczyt Paprotnej do znajdujących się tam efektownej grupy ostańców piaskowcowych – pomnika przyrody nieożywionej „Kamienie Brodzińskiego”.

Lipnica Górna - "Kamienie Brodzińskiego" (Grzyby)

Lipnica Górna - "Kamienie Brodzińskiego" (Wielbłąd)

Lipnica Górna - "Kamienie Brodzińskiego"

Lipnica Górna - Wielki Kamień w grupie "Kamieni Brodzińskiego"
Równolegle do szlaku turystycznego w kierunku „Kamieni Brodzińskiego” przebiega ścieżka przyrodniczo-turystyczna Wiśnicko-Lipnickiego Parku Krajobrazowego. Z Paprotnej szlak schodzi w dolinę Uszwicy zmierzając do położonego między wzgórzami Pogórza Wiśnickiego, a Beskidem Wyspowym Rajbrotu

Rajbrot - widok na wieś i pasmo Kobyła

Rajbrot - kościół p.w. Narodzenia Najświętszej Marii Panny

Rajbrot - figury Apostołów w obejściu kościelnym
Opracowanie i zdjęcia: Czesław Anioł